Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Całkowite oddzielenie właściwego organu od zagospodarowania zasobów naturalnych na obszarach morskich może jednak być nieproporcjonalne, jeżeli w danym państwie członkowskim poziom działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich jest niski. W tym przypadku oczekuje się, że dane państwo członkowskie przyjmie inne optymalne rozwiązania, aby zagwarantować niezależność i obiektywność właściwego organu.

Aby zapewnić skuteczność kontroli wystąpienia poważnych zagrożeń na obszarach morskich państw członkowskich, sprawozdanie dotyczące poważnych zagrożeń powinno być sporządzane i w razie potrzeby zmieniane w odniesieniu do każdego istotnego aspektu cyklu życia instalacji wydobywczej, w tym w odniesieniu do projektu, eksploatacji, działalności w połączeniu z innymi instalacjami, przemieszczania takiej instalacji w obrębie obszarów morskich danego państwa członkowskiego, poważnych modyfikacji oraz ostatecznego wyłączenia. Sprawozdanie dotyczące poważnych zagrożeń powinno być również przygotowywane w odniesieniu do instalacji innych niż wydobywcze oraz zmieniane w razie potrzeby, aby uwzględnić istotne zmiany dotyczące danej instalacji. Na obszarach morskich państw członkowskich nie powinna być eksploatowana żadna instalacja, dopóki właściwy organ nie potwierdzi sprawozdania dotyczącego poważnych zagrożeń przekazanego przez operatora lub właściciela. Potwierdzenie sprawozdania dotyczącego poważnych zagrożeń przez właściwy organ nie powinno wiązać się z żadnym przeniesieniem odpowiedzialności za kontrolę poważnych zagrożeń z operatora lub właściciela na właściwy organ.

Aby poprawić leczenie dostępne dla szczególnie wrażliwych grup, takich jak osoby słabe lub starsze, osoby cierpiące na wiele przewlekłych dolegliwości oraz osoby dotknięte zaburzeniami psychicznymi, produkty lecznicze o potencjalnie istotnej wartości klinicznej powinny zostać poddane pełnemu i odpowiedniemu badaniu ich skutków dla tych konkretnych grup, w tym pod kątem wymogów związanych z ich konkretnymi cechami oraz ochrony zdrowia i dobrostanu uczestników należących do tych grup.

W praktyce, aby osiągnąć cele w zakresie naboru lub z innych przyczyn, sponsorzy mogą być zainteresowani rozszerzeniem badania klinicznego na dodatkowe państwo członkowskie po uzyskaniu pierwotnego pozwolenia na badanie kliniczne. Należy wprowadzić mechanizm udzielania pozwoleń na takie rozszerzenie, unikając jednocześnie ponownej oceny wniosku przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie zaangażowane w wydanie pierwotnego pozwolenia na badanie kliniczne.

W odniesieniu do udzielania licencji na prawa autorskie lub prawa pokrewne mechanizm prawny ustanowiony w niniejszym rozporządzeniu oznacza, że w przypadku odpowiednich czynności zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do publicznej wiadomości utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a także czynności pobierania danych lub powtórnego wykorzystania danych z baz danych chronionych prawami sui generis, które to czynności następują w trakcie świadczenia usługi abonentom czasowo obecnym w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania, uznaje się, że czynności te następują w państwie członkowskim zamieszkania abonentów. Należy zatem uznawać, że dostawcy usług online w zakresie treści objęci zakresem niniejszego rozporządzenia wykonują takie czynności na podstawie odpowiednich zgód właściwych podmiotów praw w odniesieniu do państwa członkowskiego zamieszkania tych abonentów. Jeżeli dostawcy mają prawo do wykonywania czynności publicznego udostępniania lub zwielokrotniania w państwie członkowskim zamieszkania swoich abonentów na podstawie zgody właściwych podmiotów praw, to abonenci, którzy są czasowo obecni w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania, powinni mieć możliwość dostępu do usługi i korzystania z niej oraz, w razie potrzeby, możliwość dokonywania odpowiednich czynności zwielokrotniania, takich jak pobieranie danych, do których to czynności byliby uprawnieni w państwie członkowskim swojego zamieszkania. Świadczenie usługi online w zakresie treści przez dostawców abonentom czasowo obecnym w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania oraz dostęp do usługi, korzystanie z niej przez takich abonentów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie powinno stanowić naruszenia prawa autorskiego ani praw pokrewnych, ani jakichkolwiek innych praw związanych ze świadczeniem usługi online w zakresie treści, dostępem do niej oraz korzystaniem z niej.  

Umowy o udzielenie licencji na treści są zwykle zawierane na stosunkowo długie okresy. W związku z tym, a także w celu zapewnienia, by wszyscy konsumenci zamieszkujący w Unii mogli na równych zasadach korzystać z możliwości transgranicznego przenoszenia usług online w zakresie treści, w odpowiednim czasie i bez zbędnej zwłoki, niniejsze rozporządzenie powinno stosować się także do umów zawartych i praw nabytych przed datą rozpoczęcia jego stosowania, jeśli te umowy i prawa mają znaczenie dla możliwości transgranicznego przenoszenia usługi online w zakresie treści świadczonej pod tej dacie. Takie stosowanie niniejszego rozporządzenia jest także niezbędne do zapewnienia równych szans objętym zakresem niniejszego rozporządzenia dostawcom usług online w zakresie treści działającym na rynku wewnętrznym, szczególnie MŚP, poprzez umożliwienie dostawcom, którzy zawarli umowy z podmiotami praw na długie okresy, oferowania swoim abonentom możliwości transgranicznego przenoszenia usług, niezależnie od tego, czy dostawca może renegocjować takie umowy. Ponadto takie stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno zapewnić, by dostawcy, którzy wprowadzili rozwiązania niezbędne do celów możliwości transgranicznego przenoszenia swoich usług, mogli oferować taką możliwość przenoszenia w odniesieniu do wszystkich swoich treści online. Powinno to mieć zastosowanie również do dostawców usług online w zakresie treści oferujących pakiety, które łączą usługi komunikacji elektronicznej z usługami online w zakresie treści. Wreszcie takie stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno także pozwolić podmiotom praw na nie renegocjowanie swoich istniejących umów licencyjnych w celu umożliwienia dostawcom oferowania możliwości transgranicznego przenoszenia ich usług.