Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Aby zapewnić skuteczność kontroli wystąpienia poważnych zagrożeń na obszarach morskich państw członkowskich, sprawozdanie dotyczące poważnych zagrożeń powinno być sporządzane i w razie potrzeby zmieniane w odniesieniu do każdego istotnego aspektu cyklu życia instalacji wydobywczej, w tym w odniesieniu do projektu, eksploatacji, działalności w połączeniu z innymi instalacjami, przemieszczania takiej instalacji w obrębie obszarów morskich danego państwa członkowskiego, poważnych modyfikacji oraz ostatecznego wyłączenia. Sprawozdanie dotyczące poważnych zagrożeń powinno być również przygotowywane w odniesieniu do instalacji innych niż wydobywcze oraz zmieniane w razie potrzeby, aby uwzględnić istotne zmiany dotyczące danej instalacji. Na obszarach morskich państw członkowskich nie powinna być eksploatowana żadna instalacja, dopóki właściwy organ nie potwierdzi sprawozdania dotyczącego poważnych zagrożeń przekazanego przez operatora lub właściciela. Potwierdzenie sprawozdania dotyczącego poważnych zagrożeń przez właściwy organ nie powinno wiązać się z żadnym przeniesieniem odpowiedzialności za kontrolę poważnych zagrożeń z operatora lub właściciela na właściwy organ.

Aby zapewnić bezpieczeństwo w fazie projektowania i ciągłą bezpieczną działalność, branża zobowiązana jest do stosowania najlepszych praktyk określonych w uznanych normach i wytycznych. Takie normy i wytyczne powinny być aktualizowane na podstawie nowej wiedzy i nowych wynalazków, aby zapewnić ciągły postęp. Operatorzy, właściciele i właściwe organy powinni współpracować w celu określania priorytetów dotyczących tworzenia nowych lub ulepszania istniejących norm i wytycznych, w świetle doświadczenia wynikającego z wypadku na platformie Deepwater Horizon i innych poważnych awarii. Uwzględniając określone priorytety, opracowanie nowych lub ulepszenie istniejących norm i wytycznych powinno być zlecone bezzwłocznie.

Pod pewnymi warunkami należy rozszerzyć przysługującą beneficjentowi możliwość przyznawania wsparcia finansowego podmiotom trzecim, by ułatwić prawidłową realizację programów skierowanych między innymi do licznych osób fizycznych, do których można dotrzeć tylko przez dotacje kaskadowe. Należy jednak utrzymać zasadę, zgodnie z którą beneficjent nie może korzystać ze swobody podejmowania decyzji przy przyznawaniu wsparcia finansowego podmiotom trzecim, w szczególności by uniknąć nieporozumienia między zapewnioną beneficjentom możliwością planowania i wdrażania, na ich odpowiedzialność, działań obejmujących wsparcie finansowe jako działalności kwalifikowalnej, a możliwością powierzenia zadań związanych z wykonywaniem budżetu niektórym organom, jednostkom lub osobom w trybie zarządzania dzielonego lub pośredniego.

Wyroby do diagnostyki w terapii celowanej mają podstawowe znaczenie przy ustalaniu kwalifikowalności pacjentów do konkretnego leczenia produktem leczniczym poprzez jakościowe lub ilościowe oznaczenie konkretnych markerów identyfikujących tych uczestników, u których ryzyko wystąpienia niepożądanej reakcji na działanie danego produktu leczniczego jest wyższe, lub identyfikujących w populacji tych pacjentów, w odniesieniu do których dany produkt leczniczy został odpowiednio przebadany i uznany za bezpieczny i skuteczny. Taki biomarker lub takie biomarkery mogą występować u zdrowych uczestników lub u pacjentów.

Doświadczenie pokazuje, że wypadki są często poprzedzone incydentami związanymi z bezpieczeństwem oraz uchybieniami wskazującymi na istnienie zagrożeń dla bezpieczeństwa. Informacje dotyczące bezpieczeństwa są zatem ważnym źródłem wiedzy potrzebnej do wykrywania potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Ponadto, chociaż zdolność wyciągania wniosków z wypadku ma zasadnicze znaczenie, systemy oparte wyłącznie na reagowaniu uznano za mające ograniczone zastosowanie w zakresie dalszej poprawy bezpieczeństwa. Systemy oparte na reagowaniu powinny w związku z tym zostać uzupełnione systemami proaktywnymi, które wykorzystują inne rodzaje informacji dotyczących bezpieczeństwa, aby dokonać skutecznych usprawnień w obszarze bezpieczeństwa lotniczego. Unia, jej państwa członkowskie, Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego („Agencja”) oraz organizacje powinny przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa lotniczego poprzez wprowadzenie bardziej proaktywnych i opartych na dowodach systemów w zakresie bezpieczeństwa, w których nacisk położony jest na zapobieganiu wypadkom w oparciu o analizę wszystkich stosownych informacji dotyczących bezpieczeństwa, w tym informacji o zdarzeniach w lotnictwie cywilnym.

Umowy o udzielenie licencji na treści są zwykle zawierane na stosunkowo długie okresy. W związku z tym, a także w celu zapewnienia, by wszyscy konsumenci zamieszkujący w Unii mogli na równych zasadach korzystać z możliwości transgranicznego przenoszenia usług online w zakresie treści, w odpowiednim czasie i bez zbędnej zwłoki, niniejsze rozporządzenie powinno stosować się także do umów zawartych i praw nabytych przed datą rozpoczęcia jego stosowania, jeśli te umowy i prawa mają znaczenie dla możliwości transgranicznego przenoszenia usługi online w zakresie treści świadczonej pod tej dacie. Takie stosowanie niniejszego rozporządzenia jest także niezbędne do zapewnienia równych szans objętym zakresem niniejszego rozporządzenia dostawcom usług online w zakresie treści działającym na rynku wewnętrznym, szczególnie MŚP, poprzez umożliwienie dostawcom, którzy zawarli umowy z podmiotami praw na długie okresy, oferowania swoim abonentom możliwości transgranicznego przenoszenia usług, niezależnie od tego, czy dostawca może renegocjować takie umowy. Ponadto takie stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno zapewnić, by dostawcy, którzy wprowadzili rozwiązania niezbędne do celów możliwości transgranicznego przenoszenia swoich usług, mogli oferować taką możliwość przenoszenia w odniesieniu do wszystkich swoich treści online. Powinno to mieć zastosowanie również do dostawców usług online w zakresie treści oferujących pakiety, które łączą usługi komunikacji elektronicznej z usługami online w zakresie treści. Wreszcie takie stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno także pozwolić podmiotom praw na nie renegocjowanie swoich istniejących umów licencyjnych w celu umożliwienia dostawcom oferowania możliwości transgranicznego przenoszenia ich usług.